LAT

promereo

download
JSON

Lewis Short

(verb) : prō-mĕrĕo, ŭi, ĭtum, 2, , and prō-mĕrĕor, ĭtus, 2
* V. dep. a.
* To deserve, be deserving of, merit, in a good or bad sense (class.)
* In gen.: retineri nequeo, quin dicam ea, quae promeres,Plaut. Trin. 3, 2, 15; id. Am. 5, 2, 12: quid mali sum promeritus,id. ib. 2, 1, 20: ita velim me promerentem ames,Ter. Ad. 4, 5, 47: reus levius punitus quam sit ille promeritus,Cic. Inv 2, 28, 83: poenam,Ov. Tr. 1, 2, 63.—In a good sense: promeruisti, ut ne quid ores, quin impetres,Plaut. Men. 5, 9, 41: promerenti optime hoccine pretii redditur,id. As. 1, 2, 2; deorum indulgentiam,Plin. Pan. 74, 5: amorem,Suet. Calig. 3: omnium voluntatem,id. Tit. 1 dies qui primus videre Promeruit nasci mundum, Sedul. 5, 318.
* Transf., to acquire, gain, earn, get, win homines tenues unum habent in nostrum ordinem aut promerendi aut proferendi beneficii losum, Cic. Mur. 34, 70 socios, Suet. Aug. 3: principem,Plin. Pan. 62: ego te numquam negabo Promeritam,Verg. A. 4, 335: per hostias deos laevos,i. e. to render favorable, to propitiate,Arn. 7, 229; cf. pass.: talibus enim hostiis promeretur Deus,is won, conciliated,Vulg. Heb. 13, 6.—Hence, prō-mĕrĭtum, i, n, desert (good or evil), merit.—In good sense, Pac. ap. Non. 307, 10 (Trag. Rel. p. 79 Rib.); Lucr 2, 651; Cic. Red. ad Quir. 4, 8; Ov. F 4, 394.—In bad sense, Plaut. Trin. 5, 2, 49; Auct. B. Afr. 90.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory