Lewis Short
prōdĭtor (noun M) : prodo
* A betrayer, traitor (class.): cum senatus duces nullos ac pro ducibus proditores haberet,Cic. Sest. 15, 35: proditor patriae,id. Fin. 3, 19, 64; id. Fam. 12, 3, 2: disciplinae,Liv. 2, 59.—Poet., transf.: risus proditor latentis puellae,betraying, treacherous,Hor. C. 1, 9, 21.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary