Lewis Short
(verb) : prō-cūdo, di, sum, 3
* To fashion or make by hammering, to forge a thing.
* Lit. (poet.): in acuta et tenuia posse Mucronum duci fastigia procudendo,Lucr. 5, 1265: enses, Hor C. 4, 15, 19: vomeris obtusi dentem,Verg. G. 1, 261.
* Transf., in gen., to bring forth, produce: ignem,Lucr. 2, 1115: prolem propagando,id. 5, 856.
* Trop., to form, cultirate (rare but class.): legendo et scribendo vitam procudito, Varr. ap. Non. 156, 28: non solum acuenda nobis, neque procudenda lingua est, sed, etc.,Cic. de Or. 3, 30, 121: ingenium,Amm. 15, 2, 8.
* Transf., in gen., to forge, contrive, bring forth, produce (ante-class.): haec mihi incus est; procudam ego hinc hodie multos dolos, to forge artifices, Plaut. Ps. 2, 2, 20: voluptatem,Lucr. 3, 1081.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary