Lewis Short
(verb) : prō-clīno, āvi, ātum, 1
* To bend or incline forwards, to bend, incline (not in Cic.).
* Lit.: tum mare in haec magnus proclinet litora Nereus,Ov. Am. 2, 11, 39; Vitr. 2, 8, 20: curvatura montis proclinata ad mare,id. 2, 10, 1: proclinatum latus,id. 5, 12, 3.
* Trop., in part. pass., inclining or verging to a consummation, tottering to its fall: adjuvat rem proclinatam Convictolitanis,Caes. B. G. 7, 42, 2: proclinatā jam re, id. ap. Cic. Att. 10, 8, B, § 1.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary