LAT

Lewis Short

prātum | prātus (noun N.m) : n. (collat. form , m., Gromat. Vet. p. 322, 5) [root prat-; Sanscr. prath, to spread out; cf. Gr. πλατύς, πλάτανος]
* A meadow (class.).
* Lit.: pratum irriguum, aut siccum,Cato, R. R. 8, 1: stercorare,id. ib. 8, 50: irrigua facere,id. ib. 8, 9; Varr. R. R. 2 prooem.: pratorum viriditas,Cic. Sen. 16, 57: irrigare,id. Q. Fr. 3, 1, 2: cratire, secare, caedere, sicilire,Plin. 18, 28, 67, § 258; 18, 3, 4, § 20: cultus prati,Col. 2, 17, 1: siccaneum, aut riguum,id. 2, 17, 3; Inscr. Grut. 204.
* Transf.
* Meadow-grass (poet.): condita prata in patinis proferre,Plaut. Ps. 3, 2, 22; Ov. A. A. 1, 299.
* A broad field, plain;poet., of the sea: rostro Neptunia prata secare,Cic. Arat. 129.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory