(verb) : praeter-vŏlo, āre, and
* A., to fly by or past (class.).
* Lit.: praetervolans aquila,Suet. Claud. 7.—With acc.: quem praetervolat Ales,Cic. Arat. 412.
* Transf., to fly or sail over, fly across: hasta medias praetervolat auras,Sil. 10, 114: puppe lacum praetervolat,Claud. B. G. 321; in tmesi: Etrusca praeter et volate litora,Hor. Epod. 16, 40.
* Trop., to slip by, to escape: sententiae saepe acutae non acutorum hominum sensus praetervolant,Cic. de Or. 3, 59, 223: dum sententias animis attentis excipiunt, fugit eos et praetervolat numerus,slips away, escapes,id. Or. 58, 197: haec duo proposita non praetervolant, sed ita dilatant, ut, etc.,i. e. do not pass over cursorily,id. Ac. 2, 13, 42.

s. TLL