LAT

praestituo

download
JSON

Lewis Short

(verb) : prae-stĭtŭo, ŭi, ūtum, 3, statuo
* To determine or appoint beforehand, to prescribe (class.; syn.: praefinio, praescribo): ei rei dies Haec praestituast proxuma,Plaut. Ps. 1, 1, 59; 2, 2, 29: diem praestituit operi faciundo,Cic. Verr. 2, 1, 56, § 148: nobis tempus,id. Quint. 9, 23: dies,Tert. Anim. 14, 3, 4.—With a rel.-clause: praetor numquam petitori praestituit, quā actione illum uti velit, Cic. Caecin. 3, 8: nullā praestitutā die,without any fixed term,id. Tusc. 1, 39, 93; cf. Nep. Chabr. 3, 1.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory