LAT
praesagitio
JSON
Lewis Short
praesāgītĭo (noun F) : praesagio
* A presentiment, foreboding, the faculty of divining or presaging (class.; cf.: praedictio, divinatio, praesagium, praesensio): inest in animis praesagitio extrinsecus injecta, atque inclusa divinitus,Cic. Div. 1, 31, 66: divina,id. ib. 1, 54, 123: praesagitio dicta, quod praesagire est acute sentire. Unde sagae dictae anus, quae multa sciunt, et sagaces canes, qui ferarum cubilia praesentiunt, Paul. ex Fest. p. 255 Müll.
* A presentiment, foreboding, the faculty of divining or presaging (class.; cf.: praedictio, divinatio, praesagium, praesensio): inest in animis praesagitio extrinsecus injecta, atque inclusa divinitus,Cic. Div. 1, 31, 66: divina,id. ib. 1, 54, 123: praesagitio dicta, quod praesagire est acute sentire. Unde sagae dictae anus, quae multa sciunt, et sagaces canes, qui ferarum cubilia praesentiunt, Paul. ex Fest. p. 255 Müll.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
