Lewis Short
prae-jūdĭcĭum (noun N) :
* Lit., a preceding judgment, sentence, or decision, a precedent (class.): praejudiciorum vis omnis tribus in generibus versatur: rebus, quae aliquando ex paribus causis sunt judicatae, quae exempla rectius dicuntur: judiciis ad ipsam causam pertinentibus: unde etiam nomen ductum est: aut cum de eādem causā pronuntiatum est, etc.,Quint. 5, 2, 1: de quo non praejudicium, sed plane judicium jam factum putatur,Cic. Div. in Caecil. 4, 12 (praejudicium dicitur res, quae cum statuta fuerit, affert judicaturis exemplum, quod sequantur: judicium autem res, quae causam litemque determinat, Ascon.): apud eosdem judices reus est factus, cum is duobus praejudiciis jam damnatus esset,Cic. Clu. 22, 59: praejudicium a se de capite C. Verris per hoc judicium nolle fieri,Cic. Verr. 2, 3, 65, § 152; cf. id. Mur. 28, 60; id. Inv. 2, 20, 59 sq.: Cicero pro Milone non ante narravit, quam praejudiciis omnibus reum liberavit,from all preceding judgments,Quint. 6, 5, 10: postulavit, ne cognitioni Caesaris praejudicium fieret,preceding judgment, precedent,Plin. Ep. 7, 6, 6.
* Transf.
* Any thing that precedes another thing in such manner that we can judge or conclude from it what is further to happen, a precedent, example: Pompeius nullo proelio pulsus, vestri facti praejudicio demotus Italiā excessit, by the example of your conduct (which he feared would be imitated), Caes. B. C. 2, 32: an Africi belli praejudicia sequimini?id. ib. fin.: orabat ut se praejudicio juvarem,Plin. Ep. 5, 1, 2: statim quaestor ejus in praejudicium aliquot criminibus arreptus est,as an example of what was to happen to himself,Suet. Caes. 23.
* A damage, disadvantage, prejudice (post-class.): praejudicium in patrem quaeri,Sen. Ben. 4, 35, 2: absque praejudicio,Gell. 2, 2, 7: neque enim alimentorum causa veritati facit praejudicium,does no harm,Dig. 1, 6, 10: sine ullo litis praejudicio,ib. 26, 2, 27; Vulg. 1 Tim. 5, 21.
* A judicial examination previous to a trial: quoties de hoc contenditur, an quis libertus sit, etc., ... redditur praejudicium,Dig. 40, 14, 6: patronus in praejudicio possessor esse videtur,ib. 22, 3, 18.
* A decision made beforehand or before the proper time: neminem praejudicium rei tantae afferre,Liv. 3, 40.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary