Lewis Short
praecĭpĭtĭum (noun N) : praecipito.
* Lit., a steep place, an abrupt descent, a precipice (post-Aug.): in praecipitium propellere,Suet. Aug. 79; Vulg. Judith, 7, 8.
* Trop.: aut per confragosa vexabitur aut per praecipitia labetur,Lact. 6, 17; cf. Cic. Rep. 2, 41, 68.
* Transf., a falling headlong, a falling down, a fall: dum aliorum praecipitium vident,Lact. 2, 3: (herba urceolaris) contra, lapsus et praecipitia singularis,Plin. 22, 17, 20, § 43.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary