Lewis Short
(v. a.adj.adj.) : praebĕo, ŭi, ĭtum (old
* Inf. praeberier, Plaut. Poen. 1, 1, 49; id. Am. 4, 2, 7), 2, v. a. contr. from praehibeo, q. v. from prae-habeo, to hold forth, reach out, proffer, offer (class., esp. in the trop. signif.; syn.: ministro, suppedito, suggero).
* Lit.: canis parvulo praebens ubera,Just. 1, 4: cibum de manu,Col. 9, 1, 6: collum cultris, Juv 10, 269: praebenda gladio cervix,id. 10, 345: jugulum,Sen. Agam. 973: cervicem,Petr. 97: os ad contumeliam,Liv. 4, 35: verberibus manus,Ov. A. A. 1, 16: aures,to give ear, listen, attend,Liv. 38, 52; Vulg.Sap. 6, 3: aurem, id. Job, 6, 28.
* Transf., in gen., to give, grant, furnish, supply: aurum, vestem, purpuram Bene praebeo, nec quicquam eges,Plaut. Men. 1, 2, 11: panem,Nep. Them. 10, 3: sumptum,Just. 31, 4, 1: spectaculum,Sall. J. 14, 23: sponsalia,Cic. Q. Fr. 2, 6, 1: vicem, to supply the place of: vicem postium,to supply the place of posts, serve as posts,Plin. 8, 10, 10, § 31: eundem usum,id. 28, 11, 49, § 179.
* Trop., to give, grant, furnish, render, cause, make, occasion; to show, exhibit, represent; and with se, to show, approve, behave one's self in a certain manner: operam reipublicae,Liv. 5, 4: materiam seditionis,id. 3, 46: honorem alicui,Plin. 15, 4, 5, § 19 (al. perhibuit): fidem alicui in periculis,Nep. Att. 4, 4.—Esp. with se and acc. of adj.: se talem alicui, qualem, etc.,Cic. Rosc. Am. 4, 11: in re misericordem et in testimonio religiosum se praebuit,id. Caecin. 10, 26: Pompeius se auctorem meae salutis praebuit,id. Sest. 50, 107: in eo vehementer se moderatum praebere,id. Off. 2, 21, 73: se in malis hominem praebuit,id. Fam. 15, 17, 3: se dignum suis majoribus,id. ib. 2, 18, 3: in eos, qui ea perficere voluerunt, me severum vehementemque praebeo,id. Cat. 4, 6, 12: me similem in utroque praebui,towards both,id. Sull. 8, 16.—With nom. of adj. (very rare): ut vobis videtur, praebebit se periculis fortis,Sen. Ep. 85, 26.—With abl.: pari se virtute praebuit,Nep. Dat. 2, 1: in eo magistratu pari diligentiā se Hannibal praebuit,id. Hann. 7, 5.—So, also, without se: Phormio in hac re ut aliis strenuum hominem praebuit,Ter. Phorm. 3, 1, 12; so, too, in neutr. signif. of a woman, to surrender herself to her lover: odi quae praebet, quia sit praebere necesse,Ov. A. A. 2, 685: praebere se legibus,i. e. to resign one's self to, submit to,Sen. Ep. 70, 9: praebere causam tollendi indutias,to give,Liv. 30, 4: suspicionem insidiarum,Nep. Dat. 10, 3: spem impunitatis aut locum peccandi,Col. 11, 1: gaudium et metum,Liv. 25, 27: tumultum,id. 28, 1: opinionem timoris,Caes. B. G. 3, 17: sonitum,Liv. 7, 36: caput argutae historiae,matter for an entertaining story,Prop. 3 (4), 20, 28. ludos,to furnish sport,Ter. Eun. 5, 6, 9.—With an obj.-clause, to permit, allow, let a thing be done (poet.): quae toties rapta est, praebuit ipsa rapi,suffered herself to be carried off,Ov. H. 5, 132.—Hence, praebĭta, ōrum, n., what is furnished for support, allowance (postAug.): annua,Col. 1, 8, 17: praebitis annuis privavit,Suet. Tib. 50.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary