LAT

Lewis Short

(v. a.P. a.adv.) : prae-ăcŭo, ūtum, 3, v. a.
* To sharpen before or at one end, to sharpen to a point: surculum praeacuito ... eum primorem praeacuito,Cato, R. R. 40, 2 and 3.—Hence, praeăcūtus, a, um.
* Part.
* P. a., sharpened before or at the end, sharpened, pointed: surculus aridus praeacutus,Cato, R. R. 40, 3: cacumina,Caes. B. G. 7, 73, 2: sudes,Sall. C. 56, 3: tigna paulum ab imo praeacuta,Caes. B. G. 4, 17: cuspis,Ov. M. 7, 131: bipennis,Plin. 8, 8, 8, § 26: scopuli,id. 9, 10, 12, § 38.—Hence, praeăcūtē, adv., very acutely, App. Mag. p. 296, 26.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory