Lewis Short
pŏlītūra (noun F) : 1. polio
* A furbishing, polishing, smoothing, working at, etc. (postAug.): chartae,Plin. 13, 12, 25, § 81: marmoris,id. 36, 6, 9, § 53: gemmarum (of the vine),id. 17, 26, 39, § 246: laevitas et politura corporum,Sen. Q. N. 7, 31, 4.—Of a cobweb, Plin. 11, 24, 28, § 84.—In plur., Vitr. 7, 1.
* Transf., of literary composition: videbimus quid parum recisum sit, quid non hujus recentis politurae,Sen. Ep. 100, 5.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary