LAT

philologus

download
JSON

Lewis Short

(adjective) = φιλόλογος: phĭlŏlŏgus, a, um, , = .
* Of or belonging to learning, learned, literary: philologis et philotechnis rebus me delectans,Vitr. 6 prooem. 4: homines,Sen. Apoc. 5, 4.
* Esp. of persons.
* Scholarly, learned, versed in history, antiquities, and literature (implying a broader culture than grammaticus, litterator; v. Krebs, Antibarb. 863 sq.): homines nobiles illi quidem, sed nullo modo philologi,Cic. Att. 13, 12, 3.—Subst.: phĭlŏlŏgus, i, m.
* In gen., a person engaged in learned or literary pursuits, a man of letters, learned man, scholar (class.): Atteius Philologi appellationem assumpsisse videtur, quia, sicut Eratosthenes, qui primus hoc cognomen sibi vindicavit, multiplici variāque doctrinā censebatur,Suet. Gram. 10: cum Ciceronis librum de republicā prendit hinc philologus aliquis, hinc grammaticus, hinc philosophiae deditus, alius alio curam suam mittit; ... hoc subnotat (philologus): duos Romanos reges esse, etc.,Sen. Ep. 108, 30.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory