LAT

Lewis Short

(adjective) : pestĭferand (rarely, Cels. 2, 6) pes-tĭfĕrus, ĕra, ĕrum, pestis-fero.
* Bringing pestilence, pestilential: odor,Liv. 25, 26, 11.
* In gen., that brings destruction, destructive, baleful, noxious, pernicious, pestiferous (class.): res pestiferae et nocentes,Cic. N. D. 2, 47, 120: accessus ad res salutares, a pestiferis recessus,id. ib. 2, 12, 34: acutus et pestifer morbus,Cels. 4, 1, 1: sudor,id. 2, 6: aquae,Val. Fl. 4, 594: ignis,Ov. M. 8, 477: fames,id. ib. 8, 784: fauces,Verg. A. 7, 570: aër,Col. 10, 331: bellum,Cic. Fam. 4, 3, 1: bella civilia,id. Off. 1, 25, 86: Antonii pestifer reditus,id. Phil. 3, 2, 3: homo,Vulg. Act. 24, 5: pestiferum fulgur dicitur, quo mors exsiliumve significari solet,Fest. p. 210 Müll.; cf.: pestifera quae mortem aut exsilium ostendunt,id. p. 245 ib.—Subst.: pestĭfer, ĕri, m., a mischievous person, Vulg. Ecclus. 11, 35.—Adv.: pestĭfĕrĕ, balefully, pestiferously (rare but class.), Cic. Leg. 2, 5, 13; Hilar. Trin. 7, 3.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory