Lewis Short
(adjective) : persuāsĭbĭlis, e, persuadeo
* Convincing, persuasive (post-Aug.): rhetorice est vis inveniendi omnia in oratione persuasibilia,Quint. 2, 15, 13; so id. 2, 15, 17: humanae sapientiae verba,Vulg. 1 Cor. 2, 4; Hier. Ep. 65, 9.—In sing.: persuasibile,Quint. 2, 15, §§ 16 and 21.—Adv.: persuā-sĭbĭlĭter, convincingly, persuasively: dicere, Cels. ap. Quint. 2, 15, 14; 22.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary