Lewis Short
(verb) : per-sŏno, ŭi, ĭtum, 1 (
* Perf. personavit, App. M. 5, p. 164, 24: personasse, Prud. στεφ. 34 praef.), and a.
* Neutr.
* To sound through and through, to resound: cum domus cantu et cymbalis personaret,Cic. Pis. 10, 22: ut cotidiano cantu vocum et nervorum et tibiarum nocturnisque conviviis tota vicinitas personet,id. Rosc. Am. 46, 134; id. Phil. 2, 41, 105: domus Molossis Personuit canibus,Hor. S. 2, 6, 114: ploratu lamentisque et planctibus tota regia personabat,Curt. 10, 5, 7: ab aetheris personat axe fragor,Ov. Tr. 1, 2, 46: tuba,Vulg. Judic. 7, 18.
* Act.
* To fill with sound or noise, to make resound (class.): Cerberus haec regna latratu Personat,Verg. A. 6, 417: aequora conchā,id. ib. 6, 171: aures hujusmodi vocibus, Cic. Fam. 6, 18, 4; so, aurem,to bawl in one's ear,Hor. Ep. 1, 1, 7: ille humi prostraverat corpus, gemitu ejulatuque totam personans regiam,Curt. 8, 2, 5: pulpita socco,to play in comedy,Claud. Cons. Mall. Theod. 314: mons choris Aegipanum undique personatur,Sol. 24.
* To cry out, call aloud (rare but class.): illae vero non loquuntur solum, verum etiam personant, huc unius mulieris libidinem esse prolapsam,Cic. Cael. 20, 47: quas res isti in angulis personant,id. Rep. 1, 2, 2: totam inde per urbem personat, ut, etc.,Val. Fl. 2, 163; Tac.A. 14, 15; Vulg. Jer. 31, 7.
* To sound or blow upon an instrument (post-class.): personavit classicum,gave the signal for attack,App. M. 5, p. 164, 24.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary