Lewis Short
pĕr-ōrātĭo (noun F) : peroro
* The finishing part, the close or winding up of a speech, the peroration: exstat ejus peroratio, qui epilogus dicitur,Cic. Brut. 33, 127: jubent exordiri ... deinde rem narrare ... post autem dividere causam ... Tum alii conclusionem orationis et quasi perorationem collocant: alii jubent, antequam peroretur, digredi, deinde concludere, ac perorare,id. de Or. 2, 19, 80; id. Or. 35, 122; cf. id. Brut. 33, 127; id. Or. 37, 130; Gai. Inst. 4, 15.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary