Lewis Short
pĕrītĭa (noun F) : peritus
* Experience, knowledge gained by experience, practical knowledge, skill (not in Cic. or Caes.).
* With gen. obj.: locorum et militiae,Sall. J. 46, 8: legum,Tac. A. 4, 58: morum,id. ib. 1, 69: futurorum,Suet. Tib. 67: castra metandi,Plin. 18, 6, 7, § 32: gratiae ac voluptatis (conciliandae), Quint. 2, 15, 24: artis pugnae,Vulg. Judith, 5, 27; Gell. 15, 31, 1.
* With gen. subj.: arte servi vel peritiā uti,Dig. 7, 1, 27.
* Absol.: peritiā et arte praestans,Tac. H. 4, 30: corona senum multa peritia,Vulg. Ecclus. 25, 8.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary