perfŭgĭum (noun N) : perfugio
* A place to flee to, a shelter, asylum, refuge (class.): perfugi sibi copiam comparare,Plaut. Cas. 3, 5, 2: si unum ostium obsideatur, aliud perfugium petat,id. Truc. 4, 4, 17 Bothe: pedibus perfugium peperit,ran off, escaped,id. Cist. 1, 3, 13: cum propter siccitates paludum, quo se reciperent, non haberent, quo perfugio superiore anno fuerant usi,Caes. B. G. 4, 38: portum ac perfugium esse,Cic. Clu. 3, 7: perfugium et praesidium salutis,id. Rab. Perd. 2, 4: perfugium unum, una spes reliqua est Roscio,id. Rosc. Am. 52, 150: commune,id. Cat. 4, 1, 2: desperatissimum,Cic. Verr. 2, 2, 41, § 101: perfugium omnium laborum et sollicitudinum somnus,id. Div. 2, 72, 150: annonae,i. e. Campania,id. Phil. 8, 8, 26.

s. TLL