Lewis Short
(verb) : per-frŭor, ctus, 3
* Lit., toenjoy fully or thoroughly (class.).
* With abl.: his ego rebus pascor, his delector, his perfruor,Cic. Pis. 20, 45: laetitiā,id. Cat. 1, 10, 25: salvā re publicā,id. ib. 4, 6, 4: sapientiae laude,id. Brut. 2, 9: vitā modicā,id. Leg. 1, 21, 56: otio,id. Fam. 7, 1, 1: recordatione urbis,Vell. 2, 101, 3 al.: amoenitate summā perfructus est,Cic. Hort. p. 484 Orell.
* Transf., to fulfil, perform (poet.): mandatis perfruar ipsa patris,Ov. H. 11, 128.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary