Lewis Short
(verb) : pĕr-erro, āvi, ātum, 1
* To wander through, to roam or ramble over (poet. and in post-Aug. prose).
* Lit.: fallacem circum vespertinumque pererro Saepe forum,Hor. S. 1, 6, 113: locum,Verg. A. 5, 441: freta,Ov. H. 14, 103: saltus et fontes,Val. Fl. 3, 537: orbem, Col. praef. 1: cellas,Petr. 97: reges,to roam about from one king to another,Sen. Q. N. 3 praef. § 6.— Pass.: arva pererrantur Peligna,Ov. Am. 2, 16, 5: pererratus orbis,id. F. 1, 234; cf.: pererrato ponto,Verg. A. 2, 295.
* Transf.: totumque pererrat Luminibus tacitis,surveys all over,Verg. A. 4, 363: sonus pererrat cornua, i. e. errat per tubam,Sil. 4, 174.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary