Lewis Short
perdÄtor (noun M) : id.
* A ruiner, destroyer (rare but class.): perditor rei publi cae,Cic. Planc. 36, 89; id. Vatin. 3, 7: vexa tor et perditor, id. Pis. 34, 84: afflictor et perditor ordinis,id. ib. 27, 64: hominum,Lact. 2, 14, 8.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary