LAT

Lewis Short

(verb) : pensĭto, āvi, ātum, 1, penso
* To weigh, weigh out.
* Lit.: lanam,Aur. Vict. Orig. Gent. R. 22.—Trop.: vitam aequā lance,Plin. 7, 7, 5, § 44.
* Transf.
* To pay (rare but class.): praedia, quae pensitant,Cic. Agr. 3, 2, 9: vectigalia,id. Imp. Pomp. 6, 16.
* To weigh, ponder, think over, consider (not in Cic. or Caes.; syn.: penso, expendo, pondero): rem,Liv. 4, 41: virtutes,Gell. 1, 4, 1: aliquid morosissime,Suet. Aug. 16; id. Caes. 30; Tac. A. 12, 17: malui omnia a te pensitari quam electa laudari,Plin. Ep. 4, 14, 6; 4, 15, 8; 7, 9, 3: de aliquā re,Gell. 2, 27, 3.—With a relative-clause: Tiberius saepe apud se pensitato, an, etc.,Tac. A. 3, 52: diu pensitares, quem potissimum eligeres,Plin. Ep. 4, 15, 9.
* To compare by examining (post-class.): philosophorum sectatores cum veteribus Pythagoricis pensitans,Gell. 1, 9, 11: incommoda cum emolumento spei,id. 1, 13, 5.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory