LAT

Lewis Short

(verb) : pellĭcĭo or perlĭcĭo, lexi, lectum, 3 (collat. form pellĭcĕo, ēre, Charis. p. 217 P.; Diom. p. 364 ib., prob. on account of the
* Perf. pellicuit, Liv. Andron. ap. Prisc. p. 877 ib.), per-lacio, to allure, entice, inveigle, decoy, coax, wheedle, etc.
* Lit. (class.): pellexit, in fraudem induxit, Paul. ex Fest. p. 207 Müll.; Plaut. Men. 2, 2, 68: is senem per epistolas Pellexit,Ter. Phorm. 1, 2, 18: mulierem imbecilli consilii pellexit ad se,Cic. Fl. 30, 72: animum adulescentis,id. Clu. 5, 13: populum in servitutem,Liv. 4, 15 fin.: qui Chaucos ad deditionem pellicerent,Tac. A. 11, 19: militem donis, populum annonā, cunctos dulcedine otii pellexit,id. ib. 1, 2: Florus pellicere alam equitum, ut, etc.,id. ib. 3, 42: animas instabiles,Vulg. 2 Pet. 2, 14.—Poet.: nec poterat quemquam placidi pellacia ponti Subdola pellicere in fraudem ridentibus undis,Lucr. 5, 1005; 6, 1001.
* Transf.: alienam segetem (alienas fruges, etc.), to draw away the fruits of another's land to one's own by incantations and magical arts, Serv. Verg. E. 8, 99; Plin. 18, 6, 8, § 41.
* Trop.: meā quidem sententiā multo majorem partem sententiarum sale tuo et lepore et politissimis facetiis pellexisti,have brought over to your side,Cic. de Or. 1, 57, 243.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory