LAT

Lewis Short

pĕdes (noun M) : pes
* One that is or goes on foot.
* In gen.: etiam si pedes incedat,on foot, afoot,Liv. 28, 9, 15: cum pedes iret in hostem,Verg. A. 6, 881: silvā pedes errat in altā,Ov. M. 14, 364.—Esp., apposit.: etiam si pedes incedat,Liv. 28, 9, 15: Macedones sciverunt ne (Alexander) pedes venaretur,Curt. 8, 1, 18: ipse equo desiluit, pedesque per nives ingredi coepit,id. 5, 6, 14: agmen circumibat pedes,id. 7, 3, 17.
* In partic.
* A foot-soldier: postulavit ne quem peditem ad colloquium Caesar adduceret,Caes. B. G. 1, 42: equitum et peditum copiae, foot-soldiers, foot, Pomp. ap. Cic. Att. 8, 12, C, 1: tria milia et septingenti pedites ierunt,Liv. 35, 40, 5.
* Collect., in sing., foot-soldiers, infantry. cum pedes concurrit, Liv. 30, 34: in pedite robur,Tac. Agr. 12: simul pedes, eques, classis apud praedictum amnem convenere,Tac. A. 1, 60; id. H. 4, 70.
* A land-soldier (opp. to a marine, classicus): classicae peditumque expeditiones,Vell. 2, 121, 1.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory