LAT

peculiaris

download
JSON

Lewis Short

(adjective) : pĕcūlĭāris, e, peculium
* Of or relating to private property.
* Lit.: peculiaris causa,concerning property,Dig. 41, 2, 44: peculiari nomine,on account of property,ib. 14, 12, 16.
* Transf.
* One's own, belonging to one (cf. proprius): etiam opilio, qui pascit alienas oves, aliquam habet peculiarem,Plaut. As. 3, 1, 36: ovem tibi dabo peculiarem,id. Merc. 3, 1, 27: ut peculiare aliquid in fundo pascere liceat,Varr. R. R. 1, 17: aedes,Dig. 15, 1, 22; 23: nummi,ib. 12, 1, 31: vinum,ib. 33, 6, 9: vectigalibus peculiares servos praeposuit,belonging to him, his own,Suet. Caes. 76: prolatos manu sua e peculiaribus loculis suis id. Galb. 12.
* One's own, belonging particularly to one's self, not held in common with others; proper, special, peculiar: venio ad Lysaniam, peculiarem tuum, Deciane, testem,Cic. Fl. 21, 51: hoc mihi peculiare fuerit,id. Q. Fr. 2, 10, 3: edictum,Cic. Verr. 2, 3, 14, § 36; Liv. 3, 19, 9: quasi proprio suo et peculiari deo,Suet. Aug. 5: Africae peculiare, quod in oleastro inserit,Plin. 17, 18, 30, § 129: haec sunt peculiaria Arabiae,id. 12, 17, 38, § 77; 19, 8, 41, § 140: me peculiaris quidem impedit ratio,Plin. Ep. 1, 8, 16; 10, 2, 2: luce peculiari nitere,Mart. 4, 64, 8: ut sis ei populus peculiaris,Vulg. Deut. 26, 18: in populum peculiarem,id. ib. 14, 2.
* Singular, particular, extraordinary, peculiar (post-Aug.): peculiari merito,Suet. Vit. 4: peculiare munus,Just. 36, 4, 3.—Adv.: pĕcūlĭārĭ-ter.
* As private property: quaedam etiam ignorantes possidemus, id est quae servi peculiariter paraverunt,Dig. 41, 2, 3; 20, 6, 8.
* Especially, particularly, peculiarly: folia peculiariter cruribus vitiosis utilia,Plin. 26, 8, 33, § 50: medicinae peculiariter curiosus,id. 25, 2, 3, § 7; Quint. 1, 2, 16; 11, 3, 130; 8, 2, 8 (but in Plin. 36, 20, 37, § 145, the correct read. is peculiaris, not peculiarius; v Sillig ad h. l.).
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory