Lewis Short
pătĭentĭa (noun F) : patior
* The quality of bearing, suffering, or enduring, patience, endurance.
* Lit.
* In gen.: pati entia est honestatis aut utilitatis causā rerum arduarum ac difficilium voluntaria ac diuturna perpessio,Cic. Inv. 2, 54, 163: patientia famis et frigoris,id. Cat. 1, 10, 26: hominum ea patientia, virtus frugalitasque est,Cic. Verr. 2, 2, 3, § 7: paupertatis,id. Agr. 2, 24, 64: audiendi,Quint. 11, 2, 8; 12, 9, 9.
* Transf.
* Forbearance, indulgence, lenity: constantiam dico? nescio an melius patientiam possem dicere,Cic. Lig. 9, 26: quousque tandem abutere, Catilina, patientiā nostrā?id. Cat. 1, 1, 1; id. Pis. 2, 5: quem duplici panno patientia velat,Hor. Ep. 1, 17, 25: levius fit patientiā Quicquid corrigere est nefas,id. C. 1, 24, 19.
* In a bad sense, indolence, want of spirit: ne quis in me aut nimiam patientiam, aut nimium stuporem arguat, Porc. Latro ap. Sen. Contr. 2, 15; Plin. Ep. 6, 31, 5: in patientiā firmitudinem simulans,Tac. A. 6, 46.
* Submissiveness, subjection: usque ad servilem patientiam demissus,Tac. A. 14, 26: Britanniam uno praelio veteri patientiae restituit,id. Agr. 16; id. H. 2, 29.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary