Lewis Short
parrĭcīdĭum (noun N) : id.
* The murder of one's father or parents, parricide.
* Lit.: patris et patrui parricidium,Cic. Phil. 3, 7, 18; id. Rosc. Am. 26, 73.
* Trop., parricide: vituperare quisquam vitae parentem (philosophiam) et hoc parricidio se inquinare audet?Cic. Tusc. 5, 2, 6.
* Transf.
* The murder of one's mother, brother, relation, etc.: matris,Suet. Ner. 34: fraternum,Cic. Clu. 11, 31: fratris,Liv. 40, 24: filii,id. 8, 11: patrui,Cic. Phil. 3, 7, 18: lege Pompeia de parricidiis tenetur, qui patrem, matrem, avum, aviam, fratrem, sororem, patruelem, matruelem ... patronum, patronam . . . occiderit, etc.,Paul. Sent. 5, 24, 1.—Absol., Cic. N. D. 3, 26, 67; Quint. 9, 288; Just. 1, 9: ne parricidio macularent partus suos, nepotum illi, liberūm hi progeniem, Liv. 1, 13, 2; Just. 17, 1.
* In gen., of any horrible crime; of the murder of a free citizen: facinus est vinciri civem Romani: scelus verberari: prope parricidium necari,Cic. Verr. 2, 5, 66, § 170.—Of treason, rebellion (cf. parricida, II. D.): patriae,Cic. Phil. 2, 7, 17; id. Sull. 2, 7; id. Off. 3, 21, 83: publicum,Liv. 28, 29: parricidii quaestores appellabantur, qui solebant creari causā rerum capitalium quaerendarum. Nam parricida non utique is, qui parentem occidisset, dicebatur, sed qualemcumque hominem indemnatum,Fest. p. 221 Müll.— Hence
* Transf., a name of the Ides of March, as the day when Caesar was killed: Idus Martias parricidium nominari (placuit),Suet. Caes. 88.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary