LAT

Lewis Short

pannus | pannum (noun M) : (
* Neutr. collat. form , i, Nov. ap. Non. 218, 27.—Dat. and abl. plur. pannibus, Enn. ap. Charis. p. 40 P.; Pompon. ap. Non. 488, 32) [πῆνος; Dor. πᾶνος], a cloth, a garment.
* Lit.: albo Fides Velata panno,Hor. C. 1, 35, 21; Mart. 2, 46, 9: eventus viridis panni,Juv. 11, 198. —Esp. of torn, worn-out clothes, rags, tatters: pannis annisque obsitus,Ter. Eun. 2, 2, 5; Lucr. 6, 1269; Sen. Contr. 1, 6; id. Ep. 20, 8: rara in tenui facundia panno,Juv. 7, 145; Petr. 83 fin.
* Transf.
* A rag: unus et alter Adsuitur pannus,Hor. A. P. 15; id. Epod. 17, 51: membraque vinxerunt tinctis ferrugine pannis,Ov. Ib. 235; Sen. Ira, 3, 19, 3; Plin. 29, 6, 36, § 114; Col. 6, 12: panno rubro fugare armentum,Gai. Inst. 3, 202.
* A head-band, fillet, Val. Max. 7, 2, n. 5 ext.; 6, 2, n. 7.
* A bag, satchel, Petr. 135.
* A (perh. raglike) substance that grows on the tree aegilops, besides its acorns, Plin. 16, 8, 13, § 33.
* Plur., an infant's swaddling-clothes: panni infantiae,Vulg. Job, 38, 9; id. Luc. 2, 12.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory