Lewis Short
(adjective) : pălūdātus, a, um
* Dressed in a military cloak (v. paludamentum).
* In gen. (very rare): virgines,Fest. p. 329 Müll.—Hence, a soldier: qui invident stipendia paludatis,Sid. Ep. 5, 7.
* In partic., dressed in a general's cloak (class. and common): cum proficiscebamini paludati in provincias ... consules vos quisquam putavit?Cic. Pis. 13, 31; cf. id. Sest. 33, 71; id. Att. 4, 13, 2: Pansa noster paludatus a. d. III. Kalend. Jan. profectus est,Cic. Fam. 15, 17, 3: ut paludati (consules) exeant,Caes. B. C. 1, 6, 6: non paludati, sine lictoribus,Liv. 41, 10: praesedit paludatus,Suet. Claud. 21; cf. Tac. A. 12, 56: cumque paludatis ducibus,Juv. 6, 399; cf. Cic. Verr. 2, 5, 13, § 31: aula, i. e.,imperial,Claud. VI. Cons. Hon. 596.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary