LAT

Lewis Short

pactĭo (noun F) : paciscor.
* In gen., an agreeing, covenanting; an agreement, covenant, contract, bargain, pact (syn. pactum): est autem pactio duorum plurinmve in idem placitum et consensum,Dig. 2, 14, 1: in pactionibus faciendis legem spectare,Cic. Q. Fr. 1, 1, 12: pactionem facere de aliquā re,id. Rosc. Com. 12, 34, and 14, 40: nefarias cum multis pactiones conflare,id. Har. Resp. 20, 42: pactionem cum aliquo facere, ut, etc.,id. Att. 4, 18, 2: condiciones pactionesque bellicas perturbare perjurio,id. Off. 3, 29, 108; id. Caecin. 18, 51: arma per pactionem tradere,Liv. 9, 11: summā fide in pactione manere,Nep. Ag. 2, 4: talibus pactionibus pacem facere,conditions,id. Dion. 5: interpositā pactione,Just. 7, 6, 4; 22, 2, 3: pactionem de republicā facere,id. 35, 1, 4: collegam suum Antonium pactione provinciae perpulerat, ne, etc.,by making over to him his province according to agreement,Sall. C. 26, 4: pactionem nuptialem facere,Liv. 4, 4: praemiorum,a promise,Cic. post Red. in Sen. 13, 31.
* In partic.
* An agreement, compact, between the farmers general and the inhabitants of a province: pactiones cum aliquo conficere,Cic. Fam. 13, 65, 1; id. Att. 5, 13, 1.
* A corrupt bargaining, an underhand agreement or compact: nonnullos pactionis suspicionem non vitasse,Cic. Verr. 2, 1, 7, § 17: Aulum spe pactionis perpulit, uti, etc.,Sall. J. 38, 2; cf. id. C. 26, 4.
* A truce: aut pax aut pactio,Flor. 4, 12, 24.
* Pactio verborum, a form of words: ex pactione verborum, quibus jusjurandum comprehenditur,on account of the form of oath,Cic. Rosc. Com. 16, 46; cf.: deos cum pactionibus adorare et formulis,Arn. 7 med.
* A marriage-contract: hic eam rem volt, scio, mecum adire ad pactionem (= mecum pacisci),Plaut. Aul. 2, 2, 25.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory