Lewis Short
ornāmentum (noun N) : orno.
* In gen., apparatus, accoutrement, equipment, furniture, trappings, etc. (class.): sine ornamentis,i. e. naked,Plaut. Ps. 1, 3, 109: ceterae copiae, ornamenta, praesidia,Cic. Cat. 2, 11, 24; Cic. Verr. 2, 5, 32, § 83: ornamenta bubus, ornamenta asinis instrata tria (collar, saddle, etc.),Cato, R. R. 11, 4: per ornamenta percussus,i. e. arms,Sen. Ep. 14, 14.—Esp of a player's wardrobe, Plaut. Trin. 4, 2, 16 sq.; id. Pers. 1, 3, 19; Plin. 2, 3, 4, § 8, as translation of κόσμος.
* In partic., an ornamental equipment, ornament, mark of honor, decoration, embellishment, jewel, trinket.
* Lit.: pecuniam, omniaque ornamenta ex fano Herculis in oppidum contulit,jewels,Caes. B. C. 2, 18; so Plaut. Most. 1, 3, 90; Ter. Heaut. 4, 7, 9: quae (urbs) praesidio et ornamento est civitati,Caes. B. G. 7, 15: ipse ornamenta a chorago haec sumpsit,i. e. a dress, costume, attire,Plaut. Trin. 4, 2, 16: AB ORNAMEN TIS,one who has charge of the imperial ornaments,Inscr. Grut. 578, 9: ornamenta triumphalia, consularia, etc., the insignia of triumphing generals, consuls, etc. (The emperors distributed, honoris causā, such ornaments to men who had distinguished themselves): pluribus triumphalia ornamenta decernenda curavit,Suet. Aug. 38: decem praetoriis viris consularia ornamenta tribuit,id. Caes. 76: ornamenta uxoria,title, rank,id. Ner. 35.
* Trop., an ornament, a distinction: decus atque ornamentum senectutis,Cic. de Or. 1, 45, 199: Q. Hortensius, lumen atque ornamentum rei publicae,ornament, pride,id. Mil. 14, 37: vir optimus, et inter praecipua saeculi ornamenta numerandus,Plin. Ep. 8, 12, 1: ornamentis afficere aliquem,Cic. Balb. 19, 43: quaecumque a me ornamenta ad te proficiscentur,id. Fam. 2, 19, 2: honoris,id. Cat. 3, 11, 26: ornamenta atque insignia honoris,id. Sull. 31, 88.
* Esp., rhetorical ornament: oratoria ornamenta dicendi,Cic. Brut. 75, 261; 37, 140: so, dicendi,id. de Or. 2, 28, 22: sententiarum,id. Brut. 37, 140.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary