LAT

Lewis Short

ŏrīgo (noun F) : orior
* Earliest beginning, commencement, source, descent, lineage, birth, origin (class.; syn. ortus).
* Lit.
* In gen.: originem rerum quaerere,Cic. Univ. 3: origo tyranni,id. Rep. 2, 29, 51: principii nulla est origo: nam e principio oriuntur omnia,id. ib. 6, 25, 27: nullius autem rei causā remotā reperiri origo potest,id. Univ. 2, 3: rerum genitalis,Lucr. 5, 176: ab origine gentem (corripiunt morbi),Verg. G. 3, 473: summi boni,Cic. Fin 2, 10, 31: omnium virtutum,id. ib. 4, 7, 17: fontium qui celat origines Nilus,source,Hor. C. 4, 14, 45: auctore ab aliquo ducere originem,to derive one's origin from, to descend from,id. ib. 3, 17, 5: mentis causa malae est origo penes te,Juv. 14, 226: accipere,to take its origin, originate,Quint. 5, 11, 19: ducere ex Hispaniā,to be of Spanish derivation,id. 1, 5, 57: deducere ab aliquo, to derive one's origin from, descend from, Plin. 6, 20, 23, § 76: ab aliquo habere,to draw one's origin from, descend from,id. 15, 14, 15, § 49: trahere,id. 5, 24, 21, § 86: PATRONVS AB ORIGINE,i. e. from his ancestors,Inscr. Fabr. p. 101, n. 232.
* Transf.
* A race, stock, family, Ov. M. 1, 186: ille tamen nostrā deducit origine nomen,Verg. A. 10, 618: Vitelliorum originem alii aliam tradunt: partim veterem et nobilem, partim vero novam et obscuram, atque etiam sordidam,Suet. Vit. 1.—Of animals, Verg. G. 3, 473.
* Of persons, an ancestor, progenitor, founder: Aeneas, Romanae stirpis origo,Verg. A. 12, 166: celebrant carminibus antiquis Tuisconem deum terrā editum, et filium Mannum, originem gentis conditoresque,Tac. G. 2: hujus origo Ilus,Ov. M. 11, 755: mundi melioris origo,the creator,id. ib. 1, 79; cf. Stat. Th. 1, 680: eaeque (urbes) brevi multum auctae, pars originibus suis praesidio, aliae decori fuere,their mother-cities,Sall. J. 19, 1; so Liv. 26, 13; 38, 39; also in sing., id. 37, 37; Inst. 23, 1.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
See also: Origo
memory