LAT

Lewis Short

orca (noun F) : cf. ἄρχα
* A kind of whale, an orc, Plin. 9, 6, 5, § 12.
* Transf.
* A large-bellied vessel, a butt, tun (cf.: seria, dolium): orca genus marinae beluae maximum dicitur: ad cujus similitudinem vasa quoque ficaria orcae dicunter: sunt enim teretes, atque uniformi specie,Fest. p. 180 Müll.: orcae in Hispaniā fervore musti ruptae,Varr. R. R. 1, 13, 6; Col. 12, 15, 2: Byzantia orca (which had contained pickled tunny-fish),Hor. S. 2, 4, 66; cf. Pers. 3, 76.
* A tunnel used for throwing dice, a dice-box: angusta,Pers. 3, 50: interim dum contemplor orcam, taxillos perdidi, Pompon. ap. Prisc. p. 615 P. (Com. Rel. p. 214 Rib.).
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
See also: Orca
memory