(adverb) : omnīno, omnis.
* In gen., altogether, wholly, entirely, utterly, at all (syn.: prorsus, penitus): Neoptolemus apud Ennium philosophari sibi ait necesse esse, sed paucis: nam omnino haud placere, entirely, i. e. constantly, Cic. Tusc. 2, 1, 1; v. also id. de Or. 2, 37, 156 (Enn. Trag. v. 417 Vahl.): non omnino jam perii: est reliquom quo peream magis,Plaut. As. 1, 3, 80: defensionum laboribus aut omnino aut magnā ex parte liberatus,Cic. Tusc. 1, 1, 1: ut non multum aut nihil omnino Graecis cederetur,not at all,id. ib. 1, 3, 5: ita fit ut omnino nemo esse possit beatus,id. ib. 2, 6, 16: id agimus ut id in sapiente nullum sit omnino,id. ib. 3, 10, 22; cf. id. Off. 2, 1, 3: Clodium sanxisse, ut vix aut omnino non posset ... infirmari sua lex,not at all,id. Att. 3, 23, 2: non omnino quidem, sed magnam partem,id. Fam. 9, 15, 3: quae aut omnino aut certe facilius consequentur,id. Balb. 19, 43: eos omittamus, qui omnino nusquam reperiuntur,id. Lael. 6, 21: causas omnino numquam attigerunt,id. de Or. 2, 13, 55: non usquam id quidem dicit omnino, sed quae dicit idem valent, absolutely, i. e. expressly, explicitly, id. Tusc. 5, 9, 24: omnino, quod cupis, efficies,Cat. 98, 5: non tamen omnino Teucros delere paratis,Verg. A. 9, 248: ne faciam, inquis, Omnino versus,Hor. S. 2, 1, 6: nihil omnino, te recitante placet,Mart. 3, 45, 4.— With omnis: non ego omnino lucrum omne esse utile homini existimo,all and every, of all kinds whatever,Plaut. Capt. 2, 2, 75: hoc genus et cetera necessaria et omnino omnis argumentatio, etc.,Cic. Inv. 1, 46, 86: vis et injuria et omnino omne. quod obfuturum est,id. ib. 2, 53, 164: sin omnino interierint omnia,id. Fam. 6, 2, 6; v. also the foll.—With prorsus: non justa, injusta, prorsus omnino obsequor,Ter. Ad. 5, 9, 33.
* In partic.
* With numerals, in all, altogether, only, but, just (= οἱ πάντες): quinque omnino fuerunt,Cic. Clu. 28, 76: diebus omnino decem et octo,Caes. B. G. 4, 19 fin.: sane frequentes fuimus: omnino ad ducentos,Cic. Q. Fr. 2, 1, 1: erant omnino itinera duo,there were only two ways,Caes. B. G. 1, 6: duae omnino civitates,id. ib. 4, 38: cum omnino non essent amplius centum,Nep. Pelop. 2, 3: expeditionem unam omnino suscepit,Suet. Claud. 17: semel omnino eam viderat,Curt. 4, 10. 24.
* In concessive clauses, by all means, indeed, doubtless, yes, certainly, to be sure. —With sed: restricti omnino esse nullo modo debemus, sed in deligendis idoneis judicium et diligentiam adhibere, etc.,Cic. Off. 2, 18, 62: danda opera est omnino ... sed, etc.,id. ib. 2, 20, 71; so id. de Or. 2, 21, 89: pugnas omnino, sed cum adversario facili,id. Ac. 2, 6, 84.—With autem: omnino est amans sui virtus ... ego autem non de virtute nunc loquor,id. Lael. 26, 98.
* In making a statement of general application, in general, generally, universally: de hominum genere, aut omnino de animalium loquor,Cic. Fin. 5, 11, 33: plurimumque poëtis nostris, omninoque Latinis litteris luminis attulisti,id. Ac. 1, 3, 9; Plin. Ep. 5, 4, 3.—At the beginning of a general proposition: omnino fortis animus et magnus duabus rebus maxime cernitur,Cic. Off. 1, 20, 66: omnino omnium horum vitiorum atque incommodorum una cautio est, ut, etc.,id. Lael. 21, 78.
* After non modo (non), in a climax: non modo imperator, sed liber habendus omnino non est,Cic. Par. 5, 1, 33: non modo tantam causam perorare, sed omnino verbum facere,id. Quint. 24, 77: quos ego non modo reges appellatos, sed omnino natos nesciebam,id. Fam. 9, 15, 13; cf. id. Caecin. 13, 36.

s. TLL