Lewis Short
(verb) : offundo (obf-), ūdi, ūsum, 3, obundo.
* To pour before or around; to pour out, pour down (class.).
* Lit.: cibum (avibus),Plaut. As. 1, 3, 64; id. Trin. 4, 3, 84.
* To spread over, i. e. to cover a thing with something.
* Trop., to pour or spread out any thing over a person or thing: quasi noctem quandam rebus offundere,Cic. N. D. 1, 3, 6: haec indoctorum animis offusa caligo est,id. Tusc. 5, 2, 6: tamquam si offusa rei publicae sempiterna nox esset,id. Rosc. Am. 32, 91: omnium rerum terrorem oculis et auribus,Liv. 28, 29: caliginem oculis,id. 26, 45: pavorem incompositis,id. 10, 5: errorem alicui,to cause,id. 34, 6: quibus tenebris est offusa hominis cogitatio, Lact. de Ira, 1, 5; id. Inst. 7. 24, 7.
* Lit.: ut obscuratur et offunditur luce solis lumen lucernae,eclipsed,Cic. Fin. 3, 14, 45: oculi clarissimā in luce tenebris offusi,Val. Max. 2, 7, 6.
* Trop.: offusus pavore,overcome,Tac. A. 11, 31: Marcellorum meum pectus memoria obfudit,has filled,Cic. Marcell. 4, 10 dub.: non existimare se tantis tenebris offusam esse rem pnblicam,Val. Max. 3, 8, 3; 2, 7, 6.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary