LAT

Lewis Short

ōdīum (noun N) : i. q. odeum, q. v.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

Lewis Short

ŏdĭum (noun N) : odi (syn.: simultas, inimicitia)
* Lit., hatred, grudge, illwill, animosity, enmity, aversion: odium (est) ira inveterata,Cic. Tusc. 4, 9, 21: in odium alicujus irruere,to become hated by him, to incur his hatred,Cic. Verr. 1, 12, 35: non publico modo sed privato etiam odio invisus atque infestus Romanis,Liv. 36, 39, 15.—Odio alicui esse, as pass. of odi (cf. odi fin.): quod viro esse odio videas, tute tibiodio habeas,to be hateful, displeasing to,Plaut. Men. 1, 2, 2: odi odioque sum Romanis,Liv. 35, 19, 5: quid faceres, si quis docuisset te ut sic odio esses mihi?Plaut. Trin. 2, 1, 6: pervenire in odium Graeciae,to incur,Nep. Lys. 1, 3: omnibus odio venire,to become hated,Plin. 28, 8, 27, § 106: odium est mihi cum aliquo,I am at enmity with him,Cic. Prov. Cons. 10, 24: esse odio civitati,to be hateful to,id. Fam. 12, 10, 3: huic odio nemus est,Ov. M. 2, 438: tibi est odio mea fistula,Verg. E. 8, 33: quo sit in odio status rerum,Cic. Att. 2, 22, 1: esse alicui in odio,to be hated by,id. ib. 2, 21, 1: magno odio in aliquem ferri,to be greatly imbittered against,Nep. Att. 10, 4; Liv. 41, 23, 11: alicujus subire,to incur one's hatred,Cic. Att. 11, 17, 2: gerere adversus aliquem,to bear,Plin. 8, 18, 26, § 68: quaerere,Ov. M. 13, 756; Sall. J. 3, 3: movere,to excite,Ov. Am. 3, 11, 43: saturare,to sate, satisfy,Cic. Vatin. 3, 6: magnum odium Pompeii suscepistis,have brought upon yourselves, have incurred,id. Att. 6, 1, 25: struere,to cause, raise, excite,id. de Or. 2, 51, 208: concitare,id. Inv. 1, 53, 100: exercere,Ov. M. 9, 275; 5, 245: placare,to appease,Cic. Dom. 17, 44: restinguere,id. Rab. Post. 6, 13.—With obj. gen.: magnum me cujuspiam rei odium cepit,I have conceived a great aversion for,Cic. Phil. 2, 36, 91: suscipere odium erga aliquem,Nep. Dat. 10, 3: odio habere (postclass.),to hate,Vulg. Johan. 15, 25 et saep.: odium jejunum,on an empty stomach,Juv. 15, 51.
* Ofinanim. things: odium raphanis cum vite maximum refugitque juxta satos,aversion, antipathy,Plin. 19, 5, 26, § 187; 2, 103, 106, § 225: quercus et olea tam pertinaci odio dissident,id. 24, 1, 1, § 1.
* Transf.
* In gen., the object of hatred; hence, an offence, annoyance, disgust, said of persons or things: optume odio's,you are an offence to me, I cannot bear you,Plaut. Truc. 1, 2, 23: deorum odium atque hominum,id. Rud. 2, 2, 13: populi odium,id. Mil. 3, 3, 48: Antonius, insigne odium omnium hominum vel deorum,Cic. Phil. 14, 3, 8: omnium populorum,Just. 11, 3, 10: neque agri, neque urbis odium me umquam percipit,disgust,Ter. Eun. 5, 5, 2.
* As a quality, offensive conduct or language, importunity, insolence, vexatiousness: cum horas tres fere dixisset, odio et strepitu senatus coactus est aliquando perorare,by the disgust they expressed,Cic. Att. 4, 2, 4: tundendo atque odio denique effecit senex,by his tiresome, incessant preaching,Ter. Hec. 1, 2, 48: cum tuo istoc odio,with your hateful, perverse conduct,id. ib. 1, 2, 59; cf. Plaut. As. 2, 4, 40; 5, 2, 71: odio qui posset vincere regem,in insolence,Hor. S. 1, 7, 6.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory