LAT

Lewis Short

(verb) : occĭno, ŭi (
* Perf. occecini, Liv. 6, 41, 8: occanui,Serv. ad Verg. G. 2, 38, 4), 3, ob-cano.
* To sing or chirp inauspiciously, to croak, etc. (not in Cic. or Caes.): si occinuerit avis,i. e. if by its chirping it gives an unfavorable omen,Liv. 6, 41, 8: corvus voce clarā occinuit,id. 10, 40 fin.: occinentes in eum adversum corvi,Val. Max. 1, 4, 2.
* In gen., to sing, chirp, cry: animalia inter se,App. Flor. p. 349, 20.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory