LAT

Lewis Short

(verb) : occaeco (obc-), āvi, ātum, 1, obcaeco
* To make blind, to blind, to deprive of sight.
* Lit.
* In gen. (only postAug.; cf. excaeco): quidam subito occaecati sunt,are made blind, lose their sight,Cels. 6, 6, 57: requirendum est, num oculi ejus occaecati sint,id. 8, 4: in occaecatum pulvere effuso hostem,Liv. 22, 43, 11; Plin. 10, 3, 3, § 9.
* Trop.
* To make dark; to darken, obscure: solem vides, Satin' ut occaecatus est prae hujus corporis candoribus,Plaut. Men. 1, 2, 66: densa caligo occaecaverat diem,Liv. 33, 7, 2.—Absol.: noctis et nimbūm occaecat nigror, Poët. ap. Cic. de Or. 3, 39, 157.
* To hide, conceal (so in Cic.): terra semen occaecatum cohibet,Cic. Sen. 15, 51: fossas,Col. 2, 2, 9; 10.
* Of speech, to make dark, obscure, unintelligible: obscura narratio totam occaecat orationem,Cic. de Or. 2, 80, 329.
* Mentally, to make blind, to blind: stultitiā occaecatus,Cic. Fam. 15, 1, 4: occaecatus cupiditate,id. Fin. 1, 10, 33: nec quid agerent, ira et pavore occaecatis animis, cernebant,Liv. 38, 21, 7: consilia,id. 42, 43, 3: occaecatus irā,id. 8, 32, 17.
* To render senseless, deprive of feeling, to benumb (poet.): timor occaecaverat artus,Verg. Cul. 198.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory