Lewis Short
(verb) : obtūro, āvi, ātum, 1 (old
* Inf. pass. obturarier, Cato, R. R. 154), , to stop up, to close (class.; syn.: oblino, obstruo).
* Lit.: gutturem,Plaut. Aul. 2, 4, 25: os,id. Stich. 1, 2, 57: foramina,Plin. 19, 10, 58, § 178: dolia operculis,Vitr. 7, 12: aures,i. e. to refuse to listen,Hor. Ep. 2, 2, 105; obstructas eas partes et obturatas esse,Cic. Fat. 5, 10: oculos,Vulg. Num. 24, 3: ora leonum,id. Heb. 11, 33.
* Trop., to assuage, allay: amorem edendi,Lucr. 4, 869.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary