Lewis Short
(verb) : ob-strĕpo, ŭi, ĭtum, 3, and
* A.
* Neutr.
* Prop., to make a noise against or at; to roar or resound at; to resound, sound.—With dat.: marisque Baiis obstrepentis urges Submovere litora,Hor. C. 2, 18, 20: remotis Obstrepit Oceanus Britannis,id. ib. 4, 14, 48: multaque nativis obstrepit arbor aquis,Prop. 4 (5), 4, 4. si, intrante te, clamor, et plausus, et pantomimica ornamenta obstrepuerint, si, etc.,Sen. Ep. 29, 12: fontesque lymphis obstrepunt manantibus,Hor. Epod. 2, 27: tympana ... raucis Obstrepuere sonis,Ov. M. 4, 392: garrula per ramos avis obstrepit,sings aloud,Sen. Oedip. 454: jam genus totum obstrepit,makes loud lament,Sen. Herc. Oet. 758.—Impers., there is a noise, a noise arises: non statim, si quid obstrepet, abiciendi codices erunt, etc.,if there shall be a noise,Quint. 30, 3, 28.
* Act., to clamor against; to oppose, disturb: tamen ejus modi, etiam cum leguntur, obstrepi clamore militum videntur, et tubarum sono,Cic. Marcell. 3, 9: quae in Cn. Pompeium congesta sunt: hinc assensione favoris, illinc fremitu invidiae, litterarum monumentis obstrepuntur,are perverted, distorted,Val. Max. 8, 15, 8.
* To bawl or shout against; to clamor or cry out against.
* Absol.: adversarius obstrepit,Quint. 12, 6, 5.
* To annoy, molest, be troublesome to.—With dat.: quae res fecit, ut tibi litteris obstrepere non auderem,Cic. Fam. 5, 4, 1.
* To impede or hinder; to prove an obstacle, hinderance, or injury to.
* With dat.: detrectare Pompeium, actisque ejus obstrepere,Flor. 4, 2, 9: remove parentem, ne tuae laudi obstrepat,Sen. Herc. Fur. 1030.
* To cry out against, blame.—With dat.: huic definitioni ita obstrepunt,Gell. 6, 2, 4.
* To fill with noise, cause to resound: secretus ab omni voce locus, si non opstreperetur aquis,Ov. F. 6, 9.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary