LAT

Lewis Short

(verb) : obscūro, āvi, ātum, 1, id.
* To render dark, to darken, obscure (class.; syn.: obumbro, opaco).
* Lit.: obscuratur et offunditur luce solis lumen lucernae,Cic. Fin. 3, 14, 45: nitor solis,Cat. 66, 3: finitimas regiones eruptione Aetnaeorum ignium,id. N. D. 2, 38, 96: caelum nocte atque nubibus obscuratum,Sall. J. 38, 5: volucres Aethera obscurant pennis,Verg. A. 12, 253: nebula caelum obscurabat, Sall. Fragm. ap. Non. 489, 10: obscuratus sol, obscured, eclipsed, Cic. Rep. 1, 16, 25; 2, 10, 17; Tac. A. 14, 12; Vulg. Matt. 24, 29; id. Apoc. 9, 2; Val. Max. 8, 11, ext. 1: visus obscuratus,dimmed eyesight,Plin. 8, 27, 41, § 99.
* Transf., to hide, conceal, cover; to render invisible or imperceptible: neque nox tenebris obscurare coetus nefarios potest,Cic. Cat. 1, 3, 6: caput obscurante lacernā,Hor. S. 2, 7, 55: caput dextra,Petr. 134: dolo ipsi et signa militaria obscurati,concealed, kept out of sight,Sall. J. 49, 5: nummus in Croesi divitiis obscuratur,disappears, is lost,Cic. Fin. 4, 12, 3: tenebrae non obscurabuntur a te,Vulg. Psa. 138, 12.
* Trop.
* To blind, darken, becloud the understanding: scio amorem tibi Pectus obscurasse,Plaut. Trin. 3, 2, 41.
* Of speech, to obscure, render indistinct; to deliver or express indistinctly: si erunt mihi plura ad te scribenda, ἀλληγορίαις obscurabo, Cic. Att. 2, 20, 3: nihil dicendo,id. Clu. 1, 1: aliquid callide,Quint. 5, 13, 41; cf. id. 8, 2, 18: stilum affectatione,to render obscure,Suet. Tib. 70.
* Of sound, to pronounce indistinctly: (M) neque eximitur sed obscuratur,is pronounced indistinctly,Quint. 9, 4, 40: vocem, to render dull or indistinct, id. 11, 3, 20.
* To obscure, cover with obscurity; to render unknown: paupertas quorum obscurat nomina, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Trag. v. 73 Vahl.): fortuna res cunctas ex lubidine magis, quam ex vero celebrat obscuratque,Sall. C. 8, 1.
* (Acc. to I. B.) To suppress, hide, conceal: quod obscurari non potest,Cic. Arch. 11, 26: laudes,id. Marcell. 9, 31: veritatem,Quint. 4, 2, 64.—Hence, to obscure, cause to be forgotten, render of no account: magnitudo lucri obscurabat periculi magnitudinem,Cic. Verr. 2, 3, 57, § 131.—In pass.: obscurari, to become obscure or of no account, to grow obsolete, etc.: sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus,id. Fin. 4, 12, 29: omnis eorum memoria sensim obscurata est et evanuit,id. de Or. 2, 23, 95; cf. id. Fragm. ap. Mart. Cap. 5, § 509: obscurata vocabula,obsolete,Hor. Ep. 2, 2, 115.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory