Lewis Short
(v. n.P. a.adv.) : ŏb-oedĭo (better than ŏb-ēdĭo, Cic. Rep. 3, 29, 41; Front. Ep. ad Verr. 7 Mai.; id. Fer. Als. 3; cf.: oboedire, obaudire, Paul. ex Fest. p. 187 Müll. and Bramb. s. v.— Ante-class. form of the
* Fut., oboedibo: oboedibo tibi, Afran. ap. Non. 507, 30), īvi or ĭi, ītum, īre, 4, v. n. ob-audio.
* In gen. (very rare), to give ear, hearken, listen to one: alicui,Nep. Dat. 5, 4.
* Esp.
* Prop., of living beings (class.).
* To obey, yield obedience to. to be subject to, to serve (freq. and class.; cf.: pareo, obtempero, obsequor).—With dat.: parere, et oboedire praecepto,Cic. Tusc. 5, 12, 36: legi,Nep. Epam. 8, 1: voluntati,Cic. N. D. 1, 8, 19: obtemperare et oboedire magistratibus,id. Leg. 3, 2, 5: qui nobis oboediunt,id. Rep. 3, 29, 41: impulsu libidinum voluptatibus oboedientium,id. ib. 6, 26, 28: pecora ventri oboedientia,Sall. C. 1, 1: multorum oboedire tempori,Cic. Brut. 69, 242.—Impers. pass.: utrimque enixe oboeditum dictatori est,Liv. 4, 26.
* Meton., of things, to yield, be manageable: ramus oleae quam maxime sequax, atque oboediturus,yielding, flexible,Plin. 17, 19, 30, § 137.— Hence, ŏboedĭens (ŏbēd-), entis, P. a.
* Prop., of living beings, obedient, compliant (freq. and class.).
* With dat.: nulli est naturae oboediens aut subjectus deus,Cic. N. D. 2, 30, 77: natio semper oboediens huic imperio,id. Pis. 34, 84: appetitum rationi oboedientem praebere,id. Off. 1, 36, 132: vivere oboedientem alicui,Sall. J. 31, 26.—Comp.: imperiis nemo oboedientior,Liv. 25, 38, 7.—Sup.: imperiis oboedientissimus miles,Liv. 7, 13, 2.
* Transf., of things, yielding, manageable: oboedientissima quocumque in opere fraxinus,i. e. easily wrought,Plin. 16, 43, 83, § 228.—Hence, adv.: ŏboedĭ-enter, obediently, willingly, readily (a favorite word of Livy; elsewh. very rare): conferre tributum, Liv. 5, 12: facere imperata,id. 21, 34: facere adversus aliquem,id. 39, 53.—Comp.: nihil oboedientius fecerunt, quam, etc.,Liv. 38, 34.—Sup.: oboedientissime paruit, Aug. Civ. Dei, 22, 8.
* Dicto oboedientem esse alicui for dicto audientem esse alicui, to be obedient to one's word or command: magistro desinebat esse dicto oboediens,Plaut. Bacch. 3, 3, 35; cf.: nec plebs nobis dicto audiens atque oboediens sit,Liv. 38, 7.
* Absol.: cujus vis omnis in consensu oboedientium esset,the obedient,Liv. 2, 59, 4.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary