Lewis Short
(verb) : oblīmo, āvi, ātum, 1, ob-limus
* To cover with mud or slime.
* Lit. (rare but class.): Aegyptum Nilus irrigat, mollitosque et oblimatos ad serendum agros relinquit, * Cic. N. D. 2, 52, 130: fossae oblimatae,Suet. Aug. 18: sulcos (i. e. partes genitales),Verg. G. 3, 136.—*
* Transf., qs. to scatter one's fortune as if it were slime, to lavish, squander, dissipate: rem patris oblimare,Hor. S. 1, 2, 62 Heind.
* Trop., to darken, obscure, confuse (poet. and in post-class. prose): humanas oblimat copia mentes,Claud. Rapt. Pros. 3, 29: universa,Sol. 11.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary