Lewis Short
objurgātor (noun M) : id.
* A chider, rebuker, blamer (class.): hic noster objurgator,Cic. Agr. 3, 3, 11; opp. accusator,Cic. Verr. 2, 3, 2, § 4.—In plur.: benevoli,Cic. N. D. 1, 3, 5; id. Div. 1, 49, 111; Sen. Ep. 9, 20.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary