LAT

Lewis Short

obba (noun F) : a vessel large at the bottom
* A beaker, noggin; a decanter: obba poculi genus, quod nunc ubba dicitur. Varro: obbas et Cumanos calices,Non. 146, 8 sq.; cf.: obba poculi genus vel ligneum vel ex sparto. Varro (here follows the passage just cited): idem Epistola ad Marullium: utrum meridie an vesperi libentius ad obbam accedas,Non. 545, 2 sq.; Pers. 5, 148; Tert. Apol. 13. (But in Plin. 18, 7, 10, ยง 53, the correct read. is phoba, v. Sillig. ad h. l.)
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
See also: Obba
memory