(adverb) : nunc, Sanscr. nu, nūnam, now; Gr. νύ, νῦν; cf. Lat. num, with demonstr. -ce
* Now, at present, at this time (prop of that which is present to the speaker or writer).
* In gen.
* Transf.
* Strengthened by demum, denique, primum (v. h. vv.): nunc demum intellego,Plaut. Mil. 2, 6, 62; Ter. Heaut. 2, 3, 12: nunc demum rescribo his litteris,Cic. Att. 16, 3, 1: tantum accessit, ut mihi nunc denique amare videar, antea dilexisse,id. ib. 14, 17, A, 5; id. Fam. 9, 14, 11; Ov. A. A. 3, 121: nunc, quam rem oratum huc veni, primum proloquar,Plaut. Am. prol. 50; 2, 2, 63; 2, 2, 52: nunc primum hoc aures tuae crimen accipiunt?Cic. Verr. 2, 2, 8, § 24; 2, 2, 60, § 147: hoc quoque propter tuos ternos denarios nunc primum postulatur,id. ib. 2, 3, 25, § 63.
* In special phrases.
* Ut nunc est, as things now are, in the present state of affairs, as matters stand: constitui, ut nunc est, cum exercitu proficisci, Poll. ap. Cic. Fam. 9, 31, 17: quae (causae) si manebunt ... et, ut nunc est, mansurae videntur,Cic. Att. 12, 29, 1: suaviter, ut nunc est, inquam,Hor. S. 1, 9, 5.
* Qui nunc sunt, the men of this time, those now living, the present age: judiciis, qui nunc sunt. hominum,Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 15, § 43; Plin. 22, 25, 71, § 147; cf.: tace stulta: non tu nunc hominum mores vides?of the men of this day,Plaut. Pers. 3, 1, 57.
* Nunc ipsum, just now, at this very time: quin nunc ipsum non dubitabo rem tantam abicere si id erit rectius,Cic. Att. 7, 3, 2; 8, 9, 2; 12, 40, 2: nunc tamen ipsum,id. ib. 12, 16, 11.—Nunc repeated with emphasis: nunc, nunc o liceat crudelem abrumpere vitam,Verg. A. 8, 579 (al. nunc o nunc); 5, 189: nunc, nunc adeste, nunc in hostiles domos Iram vertite,Hor. Epod. 5, 53.
* Of past or future time, conceived as present, now, at that time.
* Of past time: id adeo nos nunc factum invenimus,Plaut. Most. 2, 2, 46: item Menandri Phasma nunc nuper dedit (Gr. νῦν ἄρτι), Ter. Eun. prol. 9: nunc in causā refrixit,Cic. Planc. 23, 55: quos ego campos antea nitidissimos vidissem, hos ita vastatos nunc videbam, ut, etc.,Cic. Verr. 2, 3, 18, § 47: nunc reus erat apud Crassum,id. Att. 2, 24, 4: cum eum antea tui similem in dicendo viderim, tum vero nunc ... multo videbam similiorem,id. Brut. 71, 250: incerto nunc etiam exitu victoriae signa intulerunt,Caes. B. G. 7, 62, 6; 6, 40, 6: nunc Saliaribus Ornare pul vinar deorum Tempus erat dapibus, Hor C. 1, 37, 2.—Esp. in orat. obliq., where the nunc of direct narration is retained: dixit, nunc demum se voti esse damnatum, Nep Timol. 5, 3; Liv. 3, 19, 8; 3, 40, 10; 8, 33, 18; 8, 34, 3; 42, 52, 8: nec nunc adulteria objecturum ait,Tac. A. 11, 30; cf. Nipperd. ad Tac. A. 14, 35; Krebs, Antibarb. p. 774.
* Of the state of affairs, the condition of the argument, etc., now, under these circumstances, in view of this.
* In gen.: nunc quoniam hominem generavit et ornavit deus, perspicuum sit, etc.,Cic. Leg. 1, 9, 27; Prop. 4, 9, 73: vera igitur illa sunt nunc omnia,Cic. Ac. 2, 33, 106: non ego nunc vereor, ne sis mihi vilior istis,Prop. 1, 2, 25; Ov. F. 1, 333: nunc itaque et versus et cetera ludicra pono,Hor. Ep. 1, 1, 10: quid nunc?Plaut. As. 3, 3, 71; id. Aul. 2, 3, 77.
* Nunc ... nunc, now ... now; at one time, at another; sometimes ... sometimes: tribuni plebis nunc fraudem, nunc neglegentiam consulum accusabant,Liv. 4, 2: nunc hac parte, nunc illā,id. 34, 13: ut nunc in liminibus starent, nunc errabundi domos suas pervagarentur,id. 1, 29: nunc hos, nunc illos aditus omnemque pererrat Arte locum,Verg. A. 5, 441; 5, 189: nunc huc, nunc illuc curro,Ov. H. 10, 19.—Also thrice repeated: nunc ad prima signa, nunc in medium, nunc in ultimo agmine aderat,Curt. 7, 3, 17; Just. 4, 1, 4; and even five times,Sen. Dial. 5 (Ira), 3, 6.—The first nunc is sometimes poetically omitted: pariterque sinistros, Nunc dextros solvere sinus, Verg. A. 5, 830.
* Nunc ... mox, Vell. 2, 63.
* In forming a climax, but now, Plaut. Bacch. 3, 3, 8: quae quidem multo plura evenirent, si ad quietem integri iremus: nunc onusti cibo et vino perturbata et confusa cernimus,Cic. Div. 1, 29, 60: si haec non ad cives Romanos, si non ad homines, verum ad bestias conqueri vellem, tamen tantā rerum atrocitate commoverentur. Nunc vero cum loquar apud senatores populi Romani, etc.,Cic. Verr. 2, 5, 67, § 171: si ... nunc (vero),id. Font. 11, 25; id. Cat. 2, 7, 14; id. Fam. 15, 13, 3: cum aliquid videbatur caveri posse, tum id neglegi dolebam; nunc vero, eversis omnibus rebus, etc.,id. ib. 6, 21, 1: cum ... nunc vero, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 19, 1.
* In a transition, to introduce a new subject, in that case, now, then: abi nunc, populi fidem implora, Auct. ap. Cic. Fam. 10, 32, 3; Sen. Ben. 5, 12, 3 sq.; 6, 35, 5; Plaut. Stich. 1, 3, 17; cf. Sall. J. 14, 17; for nunciam, v. jam, I. A. 1. b.