LAT

Lewis Short

(verb) : nŏvo, āvi, ātum, 1, novus.
* Lit., to make new, to renew: ipsi transtra novant,Verg. A. 5, 752: nullā prole novare viros,Ov. F. 1, 622: gregem,Stat. Th. 10, 229: fessa membra,to refresh,Ov. H. 4, 90: vivāque nitentia lymphā membra novat,Val. Fl. 3, 423: ardorem,Liv. 26, 19, 2: vulnera mentis,Ov. P. 4, 11, 20; to break up fallow ground: novate novale,Vulg. Jer. 4, 3: ager novatus, a field ploughed again, prepared for sowing: agro non semel arato sed novato et iterato,Cic. de Or. 2, 30, 131; Ov. P. 4, 2, 44.—To invent, coin, etc.: verba,Cic. de Or. 3, 37, 149; cf. id. ib. 3, 38, 154; so, verbum aut inusitatum aut novatum aut translatum,id. ib. 3, 38, 152: multa novantur in omni genere materiae,Quint. 5, 10, 106: novata forma dicendi,id. 9, 1, 14: ignotum hoc aliis ipse novavit opus,Ov. A. A. 3, 346.
* Transf., to change, alter.
* In gen.: aliquid in legibus,Cic. Leg. 3, 5, 12: nomen faciemque,Ov. M. 4, 540: hoc quoque novat (Aristoteles), quod prooemio non narrationem subjungit, sed propositionem,i. e. deviates from the rule,Quint. 3, 9, 5.
* In partic., in a political respect: novare res, to alter the existing constitution, to overthrow the government, make or effect a revolution: res,Liv. 1, 52: novandi res aliquam occasionem quaerentes,id. 24, 23, 6: omnia novare velle,id. 35, 34; 32, 38 fin.: Civilis novare res hoc modo coepit,Tac. H. 4, 14.—Also absol.: novare: ubi primum dubiis rebus novandi spes oblata est,Sall. C. 39, 3; Liv. 42, 31; Tac. A. 4, 18; cf. impers. pass.: ne quid eo spatio novaretur,Sall. C. 55, 1.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory