nōtesco, tŭi, 3
* V. inch. n. [1. notus], to become known (poet. and in post-Aug. prose): notescatque magis mortuus atque magis,Cat. 68, 47: nec minus haec nostri notescet fama sepulchri,Prop. 2, 13, 37 (3, 5, 21 M.): malis facinoribus notescere,Tac. A. 12, 8: quae ubi Tiberio notuere, scripsit consulibus,id. ib. 1, 73; Suet. Aug. 43; id. Ner. 42: nondum fas erat alienigenis hominibus religionem veri Dei notescere,Lact. 4, 2, 5.